کشف جدید مکانیسم مرتبط با مشکلات بارداری

به گزارش واحد ژنتیک پایگاه اطلاع رسانی علوم آزمایشگاهی ایران، باروری یک زن به طور معمول تا اواخر 30 سالگی کاهش می یابد و عملکرد تولید مثل در نهایت در یائسگی متوقف می شود. مشخص است که یک مولکول کوچک به نام نیکوتین آمید آدنین دی نوکلئوتید (NAD+) نقش مهمی در این کاهش بازی می کند و دانشمندان چگونگی وقوع این اتفاق را آشکار کرده اند و رویکردهای جدید بالقوه برای افزایش طول عمر باروری را شناسایی کرده اند. مطالعه زیست شناسی تخمدان و پیری باروری فقط به تلاش برای افزایش باروری نیست، بلکه در واقع به سلامت کلی زنان مربوط می شود. هدف این است که فرآیندهایی را که منجر به کاهش باروری می شود و با یائسگی مرتبط است و در نتیجه با طول عمر و طول عمر کلی زنان مرتبط است، درک شود. محققان این مطالعه، در درک نقش NAD در عملکرد تخمدان و چگونگی پیشرفت طول عمر باروری زنان گامی رو به جلو برداشتند. چیزی که این تحقیق را هیجان انگیز می کند این است که نشان می دهد می توان NAD+ را برای تأثیرگذاری بر باروری تعدیل کرد.

به گفته پرون، NAD+، که در تمام سلول های بدن انسان وجود دارد، با افزایش سن شروع به کاهش می کند و حفظ سطوح بهینه برای عملکردهای کلیدی سلولی و پیری سالم حیاتی است. اخیراً مشخص شد که همین کاهش در تخمدان ها نیز اتفاق می افتد و به افزایش طبیعی تعداد تخمک ها در طول زمان همراه با کاهش کیفیت تخمک کمک می کند که هر دو به کاهش باروری در زنان کمک می کنند. بنابراین روشن است که NAD واقعاً در ارتقای عملکرد تخمدان مهم است، اما چیزی که مشخص نبود این است که چرا در وهله اول کاهش می یابد، محرک این کاهش چیست؟ برای کشف مکانیسم های مولکولی تنظیم کننده از دست دادن NAD+ تخمدان، ابتدا محققان با اضافه کردن یک قطعه دیگر از پازل شروع کردند. CD38، آنزیمی که یکی از مقصران اصلی در تخریب NAD+ شناخته می شود.

Perrone توضیح داد که آنچه در طول پیری اتفاق می افتد این است که CD38 بیشتری بیان می شود که منجر به تخریب بیشتر NAD+ می شود که روند پیری را تسریع می کند. با این حال، نقش CD38 در عملکرد تولید مثل زنان ثابت نشده است. او گفت که هیچ کس حتی به جایی که این پروتئین در تخمدان ها قرار دارد نگاه نکرده است. این تیم دریافتند که CD38 عمدتاً در سلول های ایمنی تخمدان یافت می شود و در ساختارهای خاصی خارج از فولیکول های تخمدان قرار دارد. همچنین دیده شد که CD38 با افزایش سن در تخمدان ها افزایش می یابد، که اولین بار است که نشان داده شده است. کشف حلقه گمشده که نشان می دهد بیان CD38 منجر به کاهش NAD+ شده است، هیجان انگیزترین بخش مطالعه بود.

علاوه بر این، این تیم نوعی موش را بررسی کردند که کاملاً فاقد CD38 بود و دریافتند که موش های بدون CD38 فولیکول های اولیه بیشتری دارند که در نهایت بالغ می شوند تا تخمک آزاد کنند. ماده ها با تعداد محدودی از این فولیکول ها متولد می شوند که طول عمر تخمدان و در نتیجه باروری فرد را تعیین می کند. نشان دادن اینکه CD38 عملکرد و باروری تخمدان را از طریق متابولیسم NAD+ تنظیم می کند به این معنی است که هدف قرار دادن این مولکول ممکن است رویکردهای جدیدی برای افزایش طول عمر باروری ارائه دهد. پررون، با اشاره به اینکه تعدادی مولکول و آنتی بادی کوچک در حال حاضر موجود است که به طور خاص توانایی CD38 در تجزیه +NAD را تشخیص می دهد. CD38 کاملاً یک هدف قابل مصرف دارو است. روشن است که یائسگی، که معمولاً با از دست دادن پتانسیل باروری مرتبط است، در واقع با طول عمر کلی و طول عمر مرتبط است. بنابراین درک اینکه چه چیزی باعث می شود اندام های تناسلی بهتر کار کنند، برای مطالعه روند پیری به طور کلی، و به طور خاص برای زنان، واقعا مهم است.