کاهش اثرات زیست محیطی ساخت و ساز به کمک مایکوکریت

به گزارش روابط پایگاه اطلاع رسانی علوم آزمایشگاهی ایران، دانشمندانی که امیدوارند اثرات زیست محیطی صنعت ساخت و ساز را کاهش دهند، راهی برای رشد مصالح ساختمانی با استفاده از قالب های بافتنی و شبکه ریشه قارچ ها ایجاد کرده اند.

دانشمندان با استفاده از قالب های بافتنی به عنوان یک چارچوب انعطاف پذیر یا (قالب بندی)، کامپوزیتی به نام (مایکوکریت) ساختند که از نظر شکل و فرم قوی تر و همه کاره تر است و به دانشمندان اجازه می دهد تا مواد ساختمانی سبک وزن و نسبتاً سازگار با محیط زیست بسازند.

دکتر جین اسکات از دانشگاه نیوکاسل، نویسنده مسئول این مقاله در این باره گفت:جاه طلبی ما تغییر ظاهر، احساس و رفاه فضاهای معماری با استفاده از میسلیوم در ترکیب با مواد زیستی مانند پشم، خاک اره و سلولز است.

دانشمندان برای ساخت کامپوزیت هایی با استفاده از میسلیوم، بخشی از شبکه ریشه قارچ ها، هاگ های میسلیوم را با دانه هایی که می توانند از آنها تغذیه کنند و موادی که می توانند روی آنها رشد کنند، مخلوط می کنند. این مخلوط را در قالب بسته بندی می کنند و در محیطی تاریک، مرطوب و گرم قرار می دهند تا میسلیوم رشد کند و بستر را محکم به هم بچسباند.

هنگامی که به چگالی مناسب رسید، اما قبل از شروع به تولید بدن های میوه ای که قارچ می نامیم، آن را خشک می کنند. این فرآیند می تواند جایگزینی ارزان و پایدار برای فوم، الوار و پلاستیک باشد. اما میسلیوم برای رشد به اکسیژن نیاز دارد که اندازه و شکل قالب های سفت و سخت معمولی را محدود می کند و کاربردهای فعلی را محدود می کند.

اسکات گفت: بافندگی یک سیستم تولید سه بعدی فوق العاده همه کاره است.این سبک وزن، انعطاف پذیر و شکل پذیر است. مزیت اصلی فناوری بافندگی در مقایسه با سایر فرآیندهای نساجی، توانایی بافتن ساختارها و فرم های سه بعدی بدون درز و بدون ضایعات است.

نمونه هایی از کامپوزیت میسلیوم معمولی توسط دانشمندان به عنوان شاهد تهیه شد و در کنار نمونه های مایکوکریت که حاوی پودر کاغذ، توده های الیاف کاغذ، آب، گلیسیرین و صمغ زانتان نیز بود، رشد کردند.

لوله ها برای ساختار آزمایشی برنامه ریزی شده شان از نخ مرینو گره خورده، استریل شده و در حالی که با خمیر پر می شدند، به یک ساختار سفت و محکم ثابت شدند، به طوری که تغییرات در کشش پارچه بر عملکرد مایکوکریت تأثیر نگذارد.

پس از خشک شدن، نمونه ها تحت آزمایش های مقاومت در کشش، فشار و خمش قرار گرفتند. ثابت شد که نمونه های مایکوکریت قوی تر از نمونه های مرکب میسلیوم معمولی هستند و کامپوزیت های میسلیوم رشد یافته بدون قالب های بافتنی بهتر عمل می کنند. علاوه بر این، پارچه بافتنی متخلخل قالب، اکسیژن بهتری را فراهم می کند، و نمونه های رشد یافته در آن کمتر از اکثر مواد کامپوزیت میسلیوم در هنگام خشک شدن کوچک می شوند، که نشان می دهد می توان به نتایج تولید قابل پیش بینی تر و سازگارتری دست یافت.

اسکات گفت: عملکرد مکانیکی مایکوکریت مورد استفاده در ترکیب با قالب های بافتنی دائمی یک نتیجه قابل توجه و گامی در جهت استفاده از میسلیوم و بیوهیبریدهای نساجی در ساخت و ساز است.در این مقاله ما نخ ها، بسترها و میسلیوم های خاصی را مشخص کرده ایم که برای دستیابی به یک هدف خاص ضروری هستند. با این حال، فرصت گسترده ای برای انطباق این فرمول برای کاربردهای مختلف وجود دارد. معماری بیوفراکش ممکن است نیاز به فناوری ماشینی جدید برای انتقال منسوجات به بخش ساخت وساز داشته باشد.