ژنتیک زایمان زودرس و طول بارداری

به گزارش واحد ژنتیک پایگاه اطلاع رسانی علوم آزمایشگاهی ایران، اخیرا دانش جدیدی در مورد عوامل ژنتیکی مرتبط با زایمان زودرس و مدت بارداری ارائه شده است. یافته های ارائه شده توسط یک مطالعه بزرگ بین المللی تحت حمایت دانشگاه گوتنبرگ شامل نتایجی است که قبل از تولد، ژن های مادر و جنین دارای اثرات متضاد متقابل هستند. این نتایج که اکنون در مجله Nature Genetics منتشر شده است، پتانسیل توسعه طولانی مدت داروهایی را برای القای زایمان (تولد) و مهمتر از آن دستیابی به هدف جلوگیری از زایمان زودرس افزایش می دهد. در سطح جهانی، تولد زودرس (یا نارس) شایع ترین علت فوری مرگ در میان نوزادان و کودکان تا پنج سال است. و هر چه زایمان زودتر انجام شود، خطر بیشتر است. زایمان زودرس به زایمان قبل از هفته سی و هفتم بارداری گفته می شود. بیشتر زایمان ها در هفته 39 یا 40 بارداری اتفاق می افتد.

معامله ژنتیکی مادر و جنین

برای بررسی مدت بارداری که توسط ژن های زن یا جنین تعیین می شود، 136833 مورد در نظر گرفته شد. اینها یا ترکیبی از هر دو والدین و فرزندان آنها یا زن و فرزندان او را شامل می شود، که باعث می شود اثرات ژنوم زن و کودک به ترتیب با دقت بیشتری متمایز شود. آنچه بررسی ها نشان می دهد این است که ممکن است در مورد طول مدت بارداری بین ژنوم زن و جنین به ترتیب تضاد وجود داشته باشد. از نظر ژنتیکی، ژن های زن به شروع زودتر زایمان برای اخراج کودک برای بقای خود کمک می کند. در حالی که بچه های متولد نشده برای افزایش وزن طرفدار تمدید بارداری هستند. در درازمدت، این تحقیق دو هدف دارد. تولید داروهایی که می توانند از زایمان زودرس جلوگیری کنند، و کاهش یا افزایش انقباضات در حین زایمان. به گفته محققان، نتایج مطالعه آنها نشان می دهد که مطالعات روی ژنتیک انسانی راه خوبی برای یافتن اهداف قابل تصور برای این درمان های دارویی است.