معکوس شدن کاهش شنوایی ژنتیکی

به گزارش واحد ژنتیک پایگاه اطلاع رسانی علوم آزمایشگاهی ایران، تحقیقات جدید موسسه روانپزشکی، روانشناسی و علوم اعصاب (IoPPN) در کینگز کالج لندن با موفقیت کاهش شنوایی در موش ها را معکوس کرده است. این تحقیق با عنوان برگشت یک کاهش شنوایی موجود با فعال سازی ژن در موش های جهش یافته Spns2 و منتشر شده در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم، از یک رویکرد ژنتیکی برای رفع ناشنوایی در موش های دارای ژن معیوب Spns2 استفاده کرد و توانایی های شنوایی محدوده فرکانس پایین و متوسط آنها را بازیابی کرد. محققان می گویند این مطالعه نشان می دهد که اختلال شنوایی ناشی از کاهش فعالیت ژن ممکن است برگشت پذیر باشد.

بیش از نیمی از بزرگسالان در دهه 70 زندگی خود کم شنوایی قابل توجهی را تجربه می کنند. اختلال شنوایی با افزایش احتمال تجربه افسردگی و زوال شناختی و همچنین پیش بینی کننده اصلی زوال عقل همراه است. در حالی که سمعک و کاشت حلزون ممکن است مفید باشند، عملکرد طبیعی شنوایی را بازیابی نمی کنند و همچنین پیشرفت بیماری را در گوش متوقف نمی کنند. نیاز برآورده نشده قابل توجهی برای رویکردهای پزشکی وجود دارد که کاهش شنوایی را کند یا معکوس کند. محققان در این مطالعه موش هایی را با یک ژن غیر فعال Spns2 پرورش دادند. سپس با یک آنزیم خاص در سنین مختلف برای فعال کردن ژن، شنوایی آنها بهبود یافت. مشخص شد زمانی که Spns2 در سنین جوانی فعال می شود، مؤثرتر است.

بیماری های دژنراتیو مانند کاهش شنوایی پیشرونده اغلب غیرقابل برگشت هستند، اما مطالعه اخیر نشان داد که حداقل یک نوع از اختلال عملکرد گوش داخلی قابل معکوس شدن است. محققان از یک روش ژنتیکی برای نشان دادن این معکوس سازی به عنوان یک اثبات مفهوم در موش استفاده کردند. پروفسور کارن استیل، استاد عملکرد حسی در King's IoPPN و نویسنده ارشد این مطالعه می گوید، اما نتایج مثبت باید تحقیق در مورد روش هایی مانند ژن درمانی یا داروهایی را برای فعال سازی مجدد شنوایی در افراد مبتلا به کم شنوایی مشابه تشویق کند.

دکتر الیزا مارتلتی، اولین نویسنده این مطالعه از King's IoPPN معتقد است که دیدن موش هایی که زمانی ناشنوا پس از درمان به صداها پاسخ می دهند واقعاً هیجان انگیز بود. این یک لحظه مهم بود که پتانسیل ملموس را برای معکوس کردن کاهش شنوایی ناشی از ژن های معیوب نشان داد. مطالعه پیشگامانه اثبات مفهوم، احتمالات جدیدی را برای تحقیقات آینده باز می کند و امیدی را برای توسعه درمان های کم شنوایی ایجاد می کند.