تقلید از برگ های مصنوعی

حدودا هفت سال پیش، محققان در مورد کشف خود Boquila trifoliolata (Lardizabalaceae)، یک درخت انگور چوبی از جنگل های بارانی معتدل جنوب شیلی، که قادر به تقلید پیچیده برگ ها بود، خبر دادند، زمانی که برگ های حداکثر سه گیاه میزبان مختلف توسط برگ های آن تقلید شد. با این حال، طبق یک تفسیر منتشر شده کنار هم، فقدان هر گونه فرضیه قابل قبولی برای چنین پدیده ای این گزارش را غیرقابل توضیح و مرموز می کرد.پس از کشف اینکه Boquila trifoliolata قادر به تقلید برگ انعطاف پذیر است، سوال مکانیسم پشت این توانایی بی پاسخ مانده است. Boquila trifoliata گیاهی از سرده Boquila و خانواده Lardizabalaceae است. Boquila trifoliolata در شرایط بسیار مرطوب در جنگل های بارانی معتدل Valdivian رشد می کند. برگ های استاندارد گیاهان B.trifoliolata تنوع شکل برگ و تعداد لوب ها را نشان می دهند. اکثر برگها دارای سه لوب با نوک تیز هستند.تنوع تعداد لوب ها را می توان با برخی از برگ ها که دارای لوب های متعدد و برخی دیگر کمتر از سه لوب دارند مشاهده کرد.

محققان گمان می کنند برخی سیگنال های فرار شیمیایی منتشر شده از گیاهان میزبان که به B. trifoliolata اجازه می دهد برگ های گیاهان میزبان را تقلید کند. درخت انگور، از طریق میکروب های موجود در هوا، ممکن است به این تقلید برگ اجازه دهد. آنها این سناریو را پیشنهاد کردند زیرا برگ های B. trifoliolata از نزدیکترین شاخ و برگ تقلید می کنند، صرف نظر از اینکه این برگ ها از گیاهان میزبان یا برخی دیگر از گیاهان همسایه باشند. جهت گیری برگ ها، طول دمبرگ و برجسته بودن رگبرگ و الگوها ممکن است فرضیه سومی هم بیان شد که کاملاً متفاوت از سیگنال های فرار از گیاهان میزبان یا انتقال ژن از طریق میکروب های موجود در هوا است. این فرضیه سوم از این احتمال پشتیبانی می کند که بینایی گیاه بر اساس Ocelli4,5 گیاهی پشت این شکل منحصر به فرد رفتار گیاه باشد.

مفهوم Ocelli گیاهی توسط Gottlieb Haberlandt در سال 1905 توضیح داده شد و دو سال بعد توسط فرانسیس داروین 8 مورد حمایت قرار گرفت. در طی مطالعاتی، B. trifoliolata در معرض گیاه پلاستیک مصنوعی با شکل های برگ مشخص قرار گرفت. نتایج این مطالعه نشان می دهد که این امر در واقع به گونه ای است که برگ های B. trifoliolata از برگ های گیاه مصنوعی تقلید کردند.این آزمایش با چندین گیاه انجام شده است و هر گیاه تلاش هایی برای تقلید نشان داده است. مشاهده شد که برگ های تقلیدی در مقایسه با برگ های غیرمقلدی، نواحی، محیط، طول و عرض برگ را تغییر دادند.

در نهایت چهار ویژگی مورفومتریک را بررسی و مشاهده شد که برگ های تقلیدی نسبت ابعاد بالاتر و مستطیل شکل و ضریب شکل کمتری را در مقایسه با برگ های غیر تقلیدی نشان دادند. علاوه بر این، تفاوت هایی را در الگوهای رگ گیری برگ مشاهده شد، به طوری که برگ های تقلیدی دارای شبکه های آوندی متراکم کمتر، رشته های آوندی نازک تر و تعداد رگبرگ های با انتهای آزاد کمتری هستند. اما در خصوص درک ما از توانایی های حسی گیاهان آزمایش های بیشتری در آینده بایستی انجام شود.