تعامل سیستم ایمنی با عفونت های تهاجمی استرپتوکوک

به گزارش روابط پایگاه اطلاع رسانی علوم آزمایشگاهی ایران، چرا برخی افراد به شدت بیشتر از دیگران تحت تأثیر عفونت های تهاجمی استرپتوکوک قرار می گیرند؟ بر اساس یک مطالعه جدید از دانشگاه لوند در سوئد، پاسخ در ژنوم ما نهفته است.

حاملان نوع خاصی از ژن STING در معرض خطر بیشتری قرار دارند، به ویژه اگر با سویه های باکتریایی مواجه شوند که از دهه 1980 در جهان غرب افزایش یافته است. این یافته ها که در Nature Communications منتشر شده است، می تواند راه را برای درمان های بهتر در مواردی که توسعه بیماری اغلب سریع و کشنده است، هموار کند.

استرپتوکوک های گروه A باکتری های نسبتاً رایجی هستند که می توانند از جمله گلودرد استرپتوکوکی یا زرد زخم ایجاد کنند. با این حال، اگر باکتری ها مهاجم شوند، وضعیت می تواند بسیار خطرناک شود. در این مورد، گاهی اوقات نام به باکتری های قاتل یا باکتری های گوشت خوار تغییر می کند و می تواند منجر به شرایط تهدید کننده زندگی مانند مسمومیت خون و شوک سپتیک یا عفونت های بافت نرم شود که ممکن است منجر به قطع عضو شود.

عفونت های تهاجمی استرپتوکوک در دهه های اخیر افزایش یافته است. دلیل این امر به طور کامل درک نشده است.

پیامد عفونت ها می تواند به طور قابل توجهی متفاوت باشد، و هنوز مشخص نیست که چرا برخی از افراد آلوده به شرایط تهدید کننده زندگی مبتلا می شوند در حالی که دیگران این گونه نیستند.

فرضیه ما این بود که این امر به تعامل بین ژن های موجود در افراد و باکتری ها بستگی دارد. فردریک کارلسون، محقق زیست شناسی عفونت در دانشگاه لوند، می گوید: قبلاً اطلاعات بسیار کمی در مورد اینکه چگونه گونه های مختلف ژن ها در باکتری ها و سیستم ایمنی بدن ما بر هم اثر می گذارند و بر نتیجه بیماری های عفونی تأثیر می گذارند، بود.

تیم تحقیقاتی او به همراه همکارانش در دانشگاه لوند، مؤسسه کارولینسکا و هاروارد طی پنج سال گذشته مکانیسم های بیولوژیکی اساسی را که توضیح می دهند چگونه باکتری های استرپتوکوک تهاجمی بالقوه بر افراد تأثیر می گذارند، مطالعه کرده اند.

نتایج که در Nature Communications منتشر شده است، توضیحی مولکولی در مورد اینکه چگونه استرپتوکوک های گروه A باعث ایجاد التهاب تخریب کننده بافت و تهدیدکننده حیات می شوند، ارائه می کند.

این مطالعه همچنین نشان می دهد که چگونه شدت عفونت به تعامل بین یک ژن - STING - در سیستم ایمنی بدن ما و یک آنزیم باکتریایی موجود در باکتری هایی که از دهه 1980 در دنیای غرب شایع تر شده اند، بستگی دارد. این توضیح می دهد که چرا برخی افراد شدیدتر از دیگران تحت تأثیر قرار می گیرند.

فردی که دارای نوع ژن (بد) STING است، در صورت ابتلا به عفونت تهاجمی توسط بدترین باکتری، بیست درصد در معرض خطر قطع عضو است. برای افرادی که دارای ژن (خوب) هستند، خطر فقط سه درصد است. درصد بیمارانی که از شوک سپتیک رنج می برند نیز بسته به تداخل بین انواع STING ما و فعالیت آنزیم باکتری متفاوت است.

این تفاوت به دلیل ترکیب منحصر به فرد مواد ژنتیکی از میزبان و پاتوژن است. این تا حدی به دلیل این واقعیت است که سیستم ایمنی افراد دارای یک نوع خاص از ژن STING یک پاسخ التهابی نادرست و خطرناک را تحریک می کند. عامل دیگر این است که نتیجه به این بستگی دارد که آیا ما توسط باکتری هایی که تهاجمی تر هستند آلوده شده ایم، زیرا آنها یک نوع بسیار فعال آنزیم NADase دارند.

محققان شیوع اخیر عفونت های استرپتوکوکی در میان کودکان در بریتانیا و دانمارک را مطالعه نکرده اند. با این حال، یک دیدگاه رایج این است که این افزایش پیامد همه گیری است، زیرا کشورهای دارای استراتژی قرنطینه در معرض آلودگی های کمتر از حد معمول قرار گرفتند و در نتیجه حفاظت در میان گروه های خاصی کاهش یافت.

در ادامه کار، محققان بر روی دستیابی به درک دقیق تری از مکانیسم مولکولی که توسط آن باکتری ها STING و یک پاسخ التهابی طبیعی را مسدود می کنند، تمرکز خواهند کرد.