روش های جدید تجزیه و تحلیل بیماری هانتینگتون

به گزارش واحد ژنتیک پایگاه اطلاع رسانی علوم آزمایشگاهی ایران، بر اساس تحقیقات، بیماری ژنتیکی هانتینگتون نه تنها سلول های عصبی مغز را تحت تأثیر قرار می دهد، بلکه تأثیرات گسترده ای بر عروق خونی میکروسکوپی دارد. این تغییرات در عروق نیز در مراحل پیش از علامت بیماری مشاهده شد، که نشان دهنده پتانسیل این تحقیق برای پیش بینی سلامت مغز و ارزیابی اثرات مفید تغییر شیوه زندگی یا درمان است. بیماری هانتینگتون یک بیماری ژنتیکی ارثی است که منجر به زوال عقل می شود و با کاهش تدریجی حرکت، حافظه و شناخت فرد همراه است. در حال حاضر هیچ درمانی وجود ندارد. در مطالعه اخیر، یک تیم تحقیقاتی تغییرات در هماهنگی بین فعالیت عصبی و اکسیژن رسانی مغز را در بیماری هانتینگتون بررسی کردند.

عروق و مغز با هم کار می کنند تا اطمینان حاصل شود که مغز انرژی کافی دریافت می کند. در واقع، مغز به 20 درصد از انرژی مصرفی بدن نیاز دارد، علیرغم اینکه وزن آن تقریباً 2 درصد از وزن بدن است. واحد عصبی عروقی شامل عروقی است که از طریق سلول های مغزی به نام آستروسیت ها به نورون ها متصل شده و موفقیت این همکاری را تضمین می کند. برای ارزیابی عملکرد این واحدهای عصبی عروقی، محققان تکنیک های اندازه گیری غیرتهاجمی و روش های تجزیه و تحلیل جدید را که توسط گروه فیزیک غیرخطی و بیومدیکال لنکستر ایجاد شده بود، ترکیب کردند. کاوشگرهایی که نور مادون قرمز ساطع می کردند روی سر شرکت کنندگان در این مطالعه قرار داده شد. نور مادون قرمز به طور بی ضرری به جمجمه نفوذ کرد و محققان را قادر ساخت تا اکسیژن خون مغز را اندازه گیری کنند.

الکترودهایی که می توانند فعالیت الکتریکی نورون ها را اندازه گیری کنند نیز روی سر شرکت کنندگان قرار داده شد. محققان سپس با استفاده از تکنیک های ریاضی، ریتم های متعدد مربوط به عملکرد مغز و سیستم قلبی عروقی را مورد مطالعه قرار دادند. این ریتم ها شامل ضربان قلب و تنفس، مربوط به انتقال مواد مغذی و اکسیژن، و همچنین ریتم های کندتر مرتبط با کنترل موضعی جریان خون بود. فعالیت مغز با ریتم های سریع تر ظاهر می شود. عملکرد کارآمد مغز بستگی به این دارد که چگونه همه این ریتم ها به خوبی هماهنگ شده باشند. برای ارزیابی کارایی واحد عصبی عروقی، هم قدرت و هم هماهنگی این ریتم ها با محاسبه قدرت و انسجام فاز آنها ارزیابی شد. محققان امیدوارند که روش توصیف شده بتواند برای نظارت بر پیشرفت بیماری و ارزیابی تاثیر درمان های بالقوه یا تغییرات سبک زندگی در بیماری هانتینگتون و سایر بیماری های عصبی مورد استفاده قرار گیرد. همچنین امید است که مطالعه اخیر درخصوص تحریک درمان های جدید بیماری هانتینگتون با هدف قرار دادن عروق و متابولیسم مغز انجام شود.