تست متانفرین و نورمتانفرین در ادرار
اطلاعات تکمیلی درباره آزمایش متانفرین و نورمتانفرین در ادرار:
لغت تجمیعی متانفرینrlm;ها شامل متانفرین و نورمتانفرین میrlm;شود که به ترتیب متابولیتrlm;های O - متیله شدة کاتکول آمینrlm;های اپیrlm;نفرین و نوراپیrlm;نفرین هستند. نئوپلاسمrlm;های مترشحه کاتکول آمینrlm;ها که عمدتاً از مدولای آدرنال منشأ میrlm;گیرند عبارتند از فئوکروموسیتوما، پاراگانگلیوما و نوروبلاستوما. اندازهrlm;گیری متانفرینrlm;ها برای تشخیص فئوکروموسیتوما حساس بوده و در این بین، حتی استفاده از نسبت متانفرین به کراتیrlm;نین در ادرار ممکن است بهتر هم باشد. در جمعیت های سالم، سطح متانفرین و نورمتانفرین پلاسما کم است، اما در بیماران مبتلا به فئوکروموسیتوم یا پاراگانگلیوما، غلظت این ترکیبات ممکن است به طور قابل توجهی افزایش یابد. نیمه عمر نسبتاً طولانی این ترکیبات موجب ماندگاری بالای آنها در خون می گردد. ترشح مداوم تومور های ترشح کننده کاتکول آمین ها و تبدیل محیطی آن به متانفرین و نورمتانفرین منجر به افزایش سطح این ترکیبات در خون می گردد. با استفاده از روشrlm;های موجود، غلظت طبیعی متانفرینrlm;ها و نورمتانفرین پلاسما شاهد قوی به علیه فئوکروموسیتوما خواهد بود.
علت انجام تست متانفرین و نورمتانفرین در ادرار:
- تست غربالگری اولیه برای تشخیص احتمالی تومورهای فئوکروموسایتوما.
- تست غربالگری ثانویه برای تشخیص سایر تومورهای نوروژنیک مانند پاراگانگلیوما، نوروبلاستوما و گانگلیونوروبلاستوما که تولید کننده غیر طبیعی کاتکول آمین ها می باشند.
- تایید نتایج مثبت متانفرین پلاسما.
روش آزمایشگاهی متانفرین و نورمتانفرین در ادرار:
کرماتوگرافی مایع- اسپکترومتری جرمی پشت سرهم, کروماتوگرافی مایع با ردیابی الکتروشیمیایی, گاز کروماتوگرافی (GC)، کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (HPLC)، روشrlm;های رادیوآنزیماتیک و سنجش ایمنی, فلورومتریک
