تست فعالیت پروتئین S
اطلاعات تکمیلی درباره آزمایش فعالیت پروتئین S:
پروتئین s به عنوان کوفاکتور پروتئین C در عمل غیر فعال سازی فاکتور های پنج و هشت انعقادی نقش دارد. پروتئین s به دو شکل آزاد و کمپلکس متصل به پروتئین C4b کمپلمان است که تنها فرم آزاد آن فعالیت کوفاکتوری دارد. کمبود پروتئین s به صورت اَتوزوم غالب به ارث می رسد. کمبود آن به دو شکل هتروزیگوت و هموزیگوت باعث ترومبوز مکرر سیاهرگی (وریدی) و آمبولی ریه می شود. در بیماران تحت درمان با هپارین، کومادین و دیکومارول پروتئین s کاهش پیدا می کند. کمبود پروتئین s به دو شکل مادرزادی و اکتسابی وجود دارد. کمبود مادرزادی پروتئینs دارای سه تیپ ات. در تیپ I مادرزادی پروتئین sآزاد کاهش یافته و فعالیت عملکردی پروتئین S نیز متقابلاً کاهش پیدا می کند. پروتئین s توتال نیز کاهش می یابد. در کمبود مادرزادی نوع II (IIb) پروتئین s، سطح آنتی ژن توتال و آزاد پروتئین s نرمال است، اما فعالیت عملکردی کاهش پیدا می کند. و در نوع III (IIa) سطح پروتئین توتال s طبیعی است اما سطح پروتئینs آزاد و همچنین سطح فعالیت کاهش می یابد. در بیماران با کمبود اکتسابی پروتئین s آزاد مرتبط با افزایش فرم کمپلکس (متصل به پروتئین C4b) ناشی از بیماریهای التهابی یا خود ایمنی، سطح پروتئین s آزاد و فعالیت عملکردی پروتئین s کاهش یافته در صورتی که سطح پروتئین s توتال طبیعی یا افزایش یافته می باشد. کمبود پروتئین اکتسابی s اهمیت هومئوستاتیک بالینی نامشخصی داشته و با شرایط گوناگون همراه است. در صورت کاهش عملکرد پروتئینs، اندازه گیری آنتی ژن پروتئن s به منظور تشخیص نوع کمبود پروتئین s ضروری می باشد.
علت انجام تست فعالیت پروتئین S:
1. ارزیابی مبتلایان به اختلالات انعقادی
2. ارزیابی بیماران با سابقه ترومبوآمبولی وریدی
3. تشخیص کمبود مادرزادی یا اکتسابی پروتئین
روش آزمایشگاهی فعالیت پروتئین S:
الایزا, functional assay (Diagnostica stago)، ایمونو اسی (الایزا و راکت ایمونو الکتروفورزیس)
Protein S activity:
پروتئین S از 634 اسید آمینه در یک زنجیره پلی پپتیدی منفرد تشکیل شده و دارای یک زنجیره جانبی کربوهیدراتی مرتبط با آسپاراژین است. توالی cDNA نشان داد که پروتئین دارای یک توالی رهبر، 41 باقی مانده اسید آمینه طولانی است.پروتئین S (همچنین به عنوان PROS شناخته می شود) یک گلیکوپروتئین پلاسما وابسته به ویتامین K است که در کبد سنتز می شود. در گردش خون، پروتئین S به دو شکل وجود دارد: یک فرم آزاد و یک شکل پیچیده که به مکمل پروتئین C4b متصل می شود (C4BP). در انسان، پروتئین S توسط ژن PROS1 کدگذاری می شود.در مقایسه با پروتئین های M و E که عمدتاً در تجمع ویروس نقش دارند، پروتئین S نقش مهمی در نفوذ به سلول های میزبان و شروع عفونت ایفا می کند. نکته قابل توجه، وجود پروتئین S بر روی کروناویروس ها همان چیزی است که باعث ایجاد برجستگی های سنبله شکل روی سطح آنها می شود.
