تست ارزیابی اُتوآنتی بادی پارانئوبلاستیک

اطلاعات تکمیلی درباره آزمایش ارزیابی اُتوآنتی بادی پارانئوبلاستیک:

گروهی از آنتی بادی های اختصاصی بر علیه آنتی ژن های (پروتئین های انکونرون) نواحی سیستم عصبی می توانند با سندرم پارانئوپلاستیک (PNS) مرتبط باشند. سندرم پارانئوپلاستیک به عنوان یک سندرم نرولوژیکال توصیف می شود که می تواند با تومورهای بد خیم مرتبط باشد. سندرم پارانئوپلاستیک تقریبا در 15% بیماری های بد خیمی بخصوص به دنبال تومورهای ریه،معده، پستان و...اتفاق می افتد. این سندروم اساسا یک سندرم اتو ایمیون می باشد و زمانی که بدن سعی در حذف سلول های توموری می کند یک واکنش ایمنی در بدن ایجاد می شود که می تواند به سلول های سالم هم آسیب برساند. سندرم پارانئوپلاستیک می تواند مکررا با کارسینوم تخمدان، small-cell lung carcinoma، سرطان پستان، لنفوم هوچکین،کارسینوم پروستات، نوروبلاستوما، کارسینوم پانکراس، کارسینوم مثانه و.... همراه باشد. هر کدام از آنتی بادی های مثبت شده دراختلالات نرولوژیکی پارانئوپلاستیک می تواند به همراه کانسر های مختلف باشد به طور مثال Anti -Hu میتواند در نوروبلاستوما و small-cell lung carcinoma وAnti- Ri می تواند با کارسینوم پستان و small-cell lung carcinoma وAnti-Yo می تواند با کارسینوم رحم، تخمدان و پستان وAnti-Tr می تواند با لنفوم هوچکین و Anti-Recoverin، Anti-CV2،Anti- GAD65 می تواند با small-cell lung carcinoma و Anti-Titin می تواند با تیموما همراه باشد.

علت انجام تست ارزیابی اُتوآنتی بادی پارانئوبلاستیک:

1. ارزیابی سرولوژیک بیماران با اختلال نرولوژیک تحت حاد با اتیولوژی نا مشخص، بویژه در کسانی که با عوامل خطر شناخته شده برای سرطان مواجه هستند.
2. بررسی علائم نرولوژیک که در زمان درمان سرطان یا پس از آن ظاهر می شود و با متاستاز قابل توجیه نیستند.
3. تمایز نروپاتی های اُتوایمیون از اثرات نروتوکسیک شیمی درمانی
4. پایش پاسخ ایمنی بیماران مثبت شده در دوره درمان سرطان
5. تشخیص شواهد اولیه عود سرطان در بیمارانی که سابقاً مثبت شده اند.

روش آزمایشگاهی ارزیابی اُتوآنتی بادی پارانئوبلاستیک:

Qualitative Immunoblotting, الایزا، ایمونوفلئورسانس