سنسور عرق در تشخیص بیماری ها

به گزارش روابط عمومی پایگاه اطلاع رسانی علوم آزمایشگاهی ایران، عرق یک مایع زیستی است که می تواند به صورت غیرتهاجمی جمع آوری شود و برخی از تحقیقات پیشنهاد می کنند که ترکیبات عرق می تواند شرایط پاتولوژیکی، مواجهه با مواد شیمیایی و بیوشیمیایی و استرس های روانی را نشان دهند. همچنین مقالاتی در رسانه های عامه پسند از این هم جلوتر رفته اند و ادعا کرده اند که «عرق به مثابه خون جدید است» و آنالیز عرق به زودی جایگزین تست های خونی می شود. در حقیقت در حرفه پزشکی فقط در چند مورد خاص (برای مثال تشخیص سیستیک فیبروزیس، هایپرهیدروز، هماتوهیدروز و برای بهینه سازی دریافت آب و الکترولیت در ورزشکاران) از آنالیز عرق استفاده می شود و هنوز غلظت های نرمال و پاتولوژیک بیومارکر ها در عرق مشخص نشده است.

اساساً عرق در میلیون ها غده اِکراین در سرتاسر بدن انسان تولید می شوند؛ غدد عرق اِکراین ۳ بخش اصلی دارند: قطعه ترشحی پیچ خورده، مجرای درمی و مجرای پیچ خورده فوقانی (بعد از تحریک کولینرژیک، سدیم و کلر (طی چند مرحله بیوشیمیایی) وارد لومن قطعه ترشحی می شود؛ همچنین آب از سلول های محیطی به لومن جریان دارد (تا فشار اسمزی ایجادشده بین لومن و سلول های محیطی را متعادل کند)؛ بدین ترتیب ترشح عرق آغاز می شود.

چند یون دیگر (مانند پتاسیم، منیزیم، کلسیم، بیکربنات، آمونیوم، مس)، اسید های آمینه (مانند آلانین، آرژنین، گلایسین، هیستیدین)، متابولیت ها (مانند گلوکز، لاکتات، کراتینین، اوره)، دارو ها (مانند داروهای غیرقانونی) و دیگر ترکیبات کوچک (مانند کورتیزول، اتانول) نیز به همراه عرق ترشح می شوند، اگرچه آنها به طور فعالانه در تولید عرق دخیل نیستند؛ این یون ها و پروتئین ها و مولکول های کوچک از سلول های محیطی به داخل لومن و مجرای غدد عرق منتشر می شوند (بنابراین پیشنهاد می شود که ترکیبات عرق می تواند تصویر اجمالی از ترکیبات شیمیایی سلول های محیطی در لحظه ترشح عرق، فراهم کند.

&