تست های تشخیصی بیماران قلبی

به گزارش روابط عمومی پایگاه اطلاع رسانی علوم آزمایشگاهی ایران، انقباض عضلات قلب به جهت پمپاژ خون از قلب به تمامی بخش های بدن می باشد. بیماری قلبی شامل هرگونه شرایطی است که بر روی قلب شما تأثیر می گذارد و عملکرد آن را دچار مشکل می کند، مانند بیماری عروق کرونر و آریتمی. بیماری قلبی یکی از عوامل اصلی مرگ در مردان و زنان است. به همین دلیل تشخیص بیماری قلبی بسیار حیاتی می باشد و در درمان و جلوگیری از خطرات بعدی بسیار موثر است.

پروتئین واکنش پذیر C با حساسیت بالا یا High-sensitivity C-reactive protein&
این یک نشانگر برای التهاب است که به آرامی عروق خونی و دیگر اندامها را تخریب می‌کند. در دهه گذشته آزمایش پروتئین واکنشی C با حساسیت بالا، ارزیابی بیماران را به طور چشمگیری تغییر داده است. اگر hs-CRP شما طبیعی باشد (معمولا کمتر از ۰/۱ میلی‌گرم بر دسی لیتر)، شریان‌ های شما بوسیله رژیم غذایی، شیوه زندگی یا سایر عوامل خطرزا، ملتهب نخواهند شد.

ارزیابی کلسیم عروق کرونر
& مقادیری از کلسیم در عروق خونی شما شناور هستند. همان طور که استخوان ‌‌ها را سخت می‌کنند، می ‌توانند رگ های خونی شما را نیز سخت کنند. این باعث می ‌شود که قلب شما پمپاژ خون را بیشتر کند که باعث فشار خون می ‌شود و احتمال حضور ذرات کوچک (مثل ذرات کوچک و متراکم LDL) را بیشتر می‌ کند که به دیواره رگ ها می‌چسبند، ادامه این وضعیت منجر به تشکیل پلاک خطرناک می ‌شود.
چگونه انجام می‌ شود: سیتی اسکن کلسیم را در عروق قلبی شما شناسایی می ‌کند. امتیاز ایده‌آل صفر است. اگر امتیاز بین ۱ و ۱۰ باشد انگیزه زیادی برای تغییر سبک زندگی خود دارید. اگر بین ۱۰۰ و بالای ۴۰۰ باشد، با تست استرس این مورد را پیگیری کنید و تعهد خود را مبنی بر تغییر عادات خود برای جلوگیری از تشکیل این استخوان در قلب و معکوس کردن روند تشکیل آن در لوله.‌های قلب خود انجام دهید
چه کسی باید این تست را انجام دهد: این یکی از آزمایش های تشخیص بیماری قلبی است که کالج آمریکایی قلب و عروق برای کسانی که در معرض خطر ابتلا به بیماری ‌های قلبی هستند، به شدت توصیه می‌ کند. از آن جایی که در طی این تست مقداری اشعه به شما داده می ‌شود، بهتر است که تا موقعی که به ۵۰ سالگی یا بالاتر نرسیدید، آن را انجام ندهید مگر اینکه یک عامل مهم خطر بیماری قلبی همچون سابقه خانوادگی بیماری قلبی اولیه، سیگار کشیدن یا دیابت را داشته باشید.

ضخامت کاروتید میانی داخلی یا Carotid Intimal Medial Thickness (CIMT)
این یکی از آزمایشهای تشخیص بیماری قلبی است که با استفاده از دستگاه اولتراسوند برای دیدن درون شریان کاروتید اصلی در گردن که به مغز متصل است، انجام می‌شود. وقتی که مشکل داشته باشد، وقتی که این شریان بیمار باشد، احتمالا شریان‌های دیگر نیز بیمار هستند.
نحوه انجام آزمایش: اولتراسوند ضخامت داخلی دو طرف دیواره عروق (که داخلی و میانی نامیده می‌شوند)، نشان می‌دهد. اگر این دیواره‌ها خیلی ضخیم باشند این یکی از نشانه‌های اولیه سخت شدن عروق یا تصلب شرایین است که به عنوان ارترواسکلروزیس شناخته می‌شود. فایده CIMT این است که از اولتراسوند استفاده می‌کند که خطر اشعه را ندارد.
اگر CIMT در محدوده نرمال باشد (تقریبا ۰/۷ یا کمتر بر اساس سن یا نازک بودن دیواره رگ) خطر انسداد در هر جای دیگر بدن بسیار پایین است. اگر CIMT 0/8 میلی‌متر و بالا باشد، زمانی است که شما باید سبک زندگی‌تان را تغییر دهید.
چه کسی باید این تست تشخیصی بیماری قلبی را انجام دهد: این آزمایش توسط کالج آمریکایی قلب به شدت توصیه شده و بیش از ۵۰۰ تحقیق علمی در مورد موثر بودن آن اظهار نظر کرده‌اند. من این آزمایش را برای بیمارانی که در ابتدای ۵۰ سالگی یا حتی قبل از آن برای کسانی که سیگار می‌ کشند، کلسترول بالا دارند یا سابقه خانوادگی بیماری قلبی دارند.

هوموسیستئین
حدود ۴۰ سال پیش یک پزشک متخصص پی برد که کودکانی که اسید آمینه‌ هوموسیستئن در آنها افزایش یافته است دچار صدمه در عروق هستند. تحقیقات بیشتر و آزمایش های تشخیص بیماری قلبی نشان داد که در بزرگسالان افزایش سطح هوموسیستئن با افزایش خطر حمله قلبی مرتبط است.
سطح هوموسیستئن مناسب اندازه گیری شده بوسیله آزمایش خون، ۱۰ میکرو مول در هر لیتر است و اگر ۸ مول در هر لیتر باشد هم بهتر است. میزان بالای آن یعنی حدود ۲۰ میکرومول در هر لیتر برای نوجوانان نگران کننده است. بیمارانی که میزان بالایی از این اسید آمینه را داشته باشند، با ویتامین ب کمپلکس درمان می‌شوند.

لیپوپروتئین آ
لیپوپروتئین آ یا Lpa یک شکل ارثی از کلسترول LDL است که به یک پروتئین خاص متصل است. بیشتر تحقیقات سطوح بالای Lpa را با بیماری عروق قلبی مرتبط دانسته ‌اند.
این آزمایش خون به طور گسترده‌ای وجود دارد. این آزمایش های تشخیص بیماری قلبی را برای بیمارانی که میزان کلسیم غیر طبیعی یا عروق قلبی ضخیم دارند و همچنین کسانی که هر نوع نشانه ‌ای مربوط به بیماری قلبی دارند، انجام م ی‌شود.
سطح بالای این ماده را می‌ توان بوسیله نیاسین، جایگزین هورمونی و ویتامین‌ها درمان کرد. اکثر آزمایشگا‌ه‌ها میزان Lpa نرمال را زیر ۳۰ میلی ‌گرم بر دسی لیتر نشان می ‌دهند.

قند خون ناشتا، انسولین و& A1C
هر آزمایش خون معمولی قند خون ناشتای شما را مشخص خواهد کرد. میزان قند خون تا زمانی که بیش از ۱۲۵ میلی گرم بر دسی لیتر نباشد نگران کننده نیست اما تحقیقات نشان می ‌دهد که قند خون ناشتا کمتر از ۸۵ گرم باشد، بهتر است. هر میزان افزایش بالاتر از ۸۵ میلی گرم بر دسی لیتر خطر صدمه به رگ های خونی را افزایش می ‌دهد.

ویتامین& D
ویتامین D پایین با افزایش فشار خون، صدمه به عروق، نارسایی قلبی، بیماری ضعف مغزی و سایر مشکلات مهم سلامتی مرتبط است. در حالت طبیعی ویتامین D بوسیله نور خورشید و غذاهایی همچون قارچ و غذاهای تخمیری به دست می‌آید اما حتی در مناطق آفتابی هم اکثر مردم ویتامین D پایینی دارند.

آزمایش های تشخیص بیماری قلبی و فریتین
فریتین پروتئینی در خون است که به آهن متصل است. اگر سطح فریتین بالا یا پایین باشد، بدان معناست که آهن هم به همان نسبت بالا یا پایین است. آهن زیادی می ‌تواند سلولها را در عروق خونی اکسید کند، که منجر به بیماری قلبی شده و می‌تواند لخته خون را افزایش دهد.
آهن اضافه در عروق خونی را می‌Vتواند بوسیله یک آزمایش ساده برای فریتین مشخص کرد. بالای ۳۸۰ میکروگرم بر لیتر نشان دهنده بیش از حد بودن آهن است. اگر میزان فریتین در آزمایش خون شما بالا بود از خوردن ویتامین‌ها و غذا های حاوی آهن زیاد همچون گوشت قرمز خودداری کنید. در صورت امکان سعی کنید چهار بار در سال خون اهدا کنید تا هم سطح آهن خون شما کاهش یابد و هم به دیگران کمک کرده باشید.

آزمایش اسید اوریک و GGT
این دو آزمایش ساده و قدیمی برای بیماری‌های قلبی مجددا در حال استفاده به عنوان آزمایشهای تشخیص بیماری قلبی هستند چون نگرش منحصر بفردی را برای سلامت قلبی عروقی فراهم می‌کنند. اسید اوریک از محصولات انرژی هم چون ATP (انرژی مورد استفاده سلول ‌ها) تولید می ‌شود و سطح بالای آن نیز با آسیب‌های قلبی و عروقی مرتبط است.
GGT& آنزیم کبدی است که ممکن است عملکردی کلی غشای سلولی در کبد را نشان دهد و دیدی کلی از سلامت متابولیسم را نشان دهد. سطوح اسید اوریک طبیعی ۴ تا ۸ میلی‌ گرم در دسی لیتر است. سطح بیش از ۱۰ نگران کننده است. سطح طبیعی GGT زیر ۵۰ IU/L طبیعی است و بالاتر از ۱۰۰ IU/L با اختلال غشا سلولی مرتبط است.