تست D-dimer و کاربرد های آن

به گزارش روابط عمومی پایگاه اطلاع رسانی علوم آزمایشگاهی ایران،& D-dimerنوعی آزمایش خون است که به نظارت بر مشکلات لخته شدن خون کمک می کند.

آزمایش D-dimer میزان پروتئینی به نام فیبرین D-dimer را در خون اندازه می گیرد. فیبرین D-dimer زمانی تولید می شود که فیبرین (پروتئینی که اصلی ترین بخش لخته خون است)، به طور فعال در قسمت هایی از سیستم عروقی تخریب شود.

لخته شدن خون روند بسیار پیچیده ای است. این روند شامل فعال شدن مجموعه ای از پروتئین های موجود در گردش خون است که به آنها فاکتور های انعقادی و یا فاکتور های لخته کننده می گویند و در نهایت تولید رشته های بلند فیبرین است. لخته خون عمدتاً از رشته های فیبرین در هم پیچیده و پلاکت های خونی به دام افتاده در بین رشته های فیبرین تشکیل شده است.

آزمایش خون D-dimer برای تشخیص درجات غیرعادی لخته شدن خون در بدن مفید است. اگرچه آزمایش & D-dimer در ارزیابی انواع بیماری های پزشکی سودمند است، اما اغلب در هنگام تشخیص وجود آمبولی ریوی و یا ترومبوز سیاهرگ عمقی کاربرد دارد.

طی چند دهه گذشته، انواع مختلفی از آزمایش خون D-dimer ایجاد و مورد تایید سازمان غذا و دارو قرار گرفته است. همه اینها آزمایش های بیوشیمیایی به نام سنجش ایمنی هستند که از یک آنتی بادی مونوکلونال (آنتی بادی که ماده خاصی را هدف قرار می دهد) برای تشخیص بخش های خاصی از پروتئین D-dimer در خون استفاده می شود.

از آنجا که در این آزمایش ها از آنتی بادی های مختلف مونوکلونال و روش های مختلف اندازه گیری استفاده می شود، انواع مختلف آزمایش های D-dimer می توانند نتایج متفاوتی ارائه دهند. بنابراین، برای هر آزمایشگاه مهم است که دامنه تغییرات مقادیر طبیعی و غیرطبیعی خود را تعیین کند.

مواردی که با سطوح بالای D-dimer مرتبط هستند عبارت اند از:

  • سن بالای ۶۰ سال
  • مصرف دخانیات
  • نژاد: افراد سیاه پوست به احتمال بیشتری سطح D-dimer بالایی دارند
  • بی تحرکی
  • بارداری
  • اعمال جراحی اخیر
  • فیبریلاسیون دهلیزی
  • سندروم کرونر حاد
  • ضربه
  • خونریزی دستگاه گوارشی فوقانی
  • شوک
  • غده بدخیم
  • عفونت
  • کم خونی داسی شکل
  • مسمومیت حاملگی بدون تشنج
  • بیماری حاد کبدی
  • انعقاد درون رگی منتشر

موارد متعددی وجود دارد که آزمایش D-dimer در پزشکی بالینی مفید است. این موارد شامل:

آمبولی ریوی

ترومبوز سیاهرگ عمقی

بیماری عروق کرونری

انعقاد درون عروقی منتشر

هایپرفیبرینولیز