ارتباط آلودگی هوا با پوکی استخوان

به گزارش روابط پایگاه اطلاع رسانی علوم آزمایشگاهی ایران، افزایش سطح آلودگی هوا باعث افزایش از پوکی استخوان زنان یائسه می شود که بیشتر در ستون فقرات کمر مشهود است.
دانشمندان در یک مطالعه جدید به ارتباط نگران کننده بین آلودگی هوا و ازدست دادن سریع تر استخوان ها در اثر اختلال پوکی استخوان اشاره کرده اند که احتمال شکستگی استخوان ها را افزایش می دهد.
خطر پوکی استخوان با بالارفتن سن افزایش می یابد و بروز این اختلال به ویژه در زنانی که به سن یائسگی رسیده اند، بسیار بیشتر است. محققان در این مطالعه جدید که طی 6 سال انجام شده، داده های مربوط به تراکم مواد معدنی استخوان 9041 زن یائسه را بررسی کردند. آن ها در طول این مطالعه متوجه شدند که با افزایش آلودگی هوا، تراکم مواد معدنی استخوان های تمام نواحی بدن ازجمله گردن، ستون فقرات و لگن کاهش پیدا می کند.
دیدیر پرادا، دانشمند زیست پزشکی «دانشگاه کلمبیا» و یکی از محققان این پروژه توضیح می دهد:
«یافته های ما تأیید می کند که کیفیت پایین هوا ممکن است مستقل ازعوامل اجتماعی-اقتصادی یا جمعیت شناختی، یک عامل خطرناک برای ازدست دادن استخوان باشد.»
هرچند در مطالعات قبلی نیز به ارتباط بین آلودگی هوا و ازدست دادن استخوان اشاره شده بود، این بار پرادا و همکارانش به طور خاص روی ارتباط بین نیتروژن و ستون فقرات متمرکز شده بودند. به گفته آن ها، رشد 10درصدی این نوع آلودگی در طول 3 سال گذشته با کاهش متوسط سالانه 1.22 درصد در تراکم استخوان ستون فقرات همراه بوده است.
محققان توضیح می دهند که احتمالاً دلیل اصلی این امر مرگ سلول های استخوانی باشد. پرادا می گوید:
برای اولین بار ما شواهدی داریم که نشان می دهند اکسیدهای نیتروژن به ویژه عامل اصلی آسیب استخوانی هستند و ستون فقرات کمری یکی از مستعد ترین مکان های این آسیب است.
آندریا باکارلی، متخصص اپی ژنتیک دانشگاه کلمبیا نیز توضیح می دهد:
«بهبود آلودگی هوا، به ویژه اکسیدهای نیتروژن، آسیب های استخوانی را در زنان یائسه کاهش می دهد، از شکستگی استخوان جلوگیری می کند و هزینه های سلامت مربوط به پوکی استخوان را نیز کمتر می کند.»


مهم ترین آلاینده های موجود درهوا کدامند؟

ذرات معلق یا PM
ذرات معلق PM، یا همان Particulate matter، ترکیبی از جامدات و مایعات مختلف مثل کربن، مواد شیمیایی آلی پیچیده، سولفات ها، نیترات ها، گرد و غبار معدنی و آب معلق در هوا است.

نیتروژن دی‎ اکسید
نیتروژن دی اکسید یک آلاینده گازی است و به عنوان یکی از بزرگترین مقصرهای آلودگی شهرها شناخته می شود! حجم بزرگی از این آلاینده منشا انسانی دارد. وسایل نقلیه و نیروگاه ها از منابع اصلی تولید نیتروژن دی اکسید هستند. مقادیر زیاد این آلاینده می تواند مخاط مجاری تنفسی شما را تحریک و ملتهب کند و در نهایت باعث سرفه های متعدد در کوتاه مدت و بیماری هایی مثل آسم و آلرژی در بلند مدت شود. در این میان کودکان و افراد مسن بیشتر تحت تأثیر قرار این آلاینده قرار می گیرند و زودتر دچار عفونت های تنفسی می شوند.


گاز ازون
گاز ازون ازن یک آلاینده گازی است که از ۳ اتم اکسیژن تشکیل می شود. در سطح بالایی جو زمین، این گاز تاثیر مثبتی دارد و اشعه ماورای بنفش نور خورشید را جذب می کند. اما در نزدیکی سطح زمین، ازن با واکنش شیمیایی که بین اشعه خورشید و گازهای آلی و اکسیدهای نیتروژن ساطع شده توسط اتومبیل ها، نیروگاه ها، گیاهان شیمیایی و سایر منابع به وجود می آید، تولید می شود. معمولا غلظت گاز ازن در تابستان و بهار به بیشترین و در زمستان به کمترین میزان خود می رسد. همچنین غلظت این گاز در بعد از ظهرها به بیشترین حد خود می رسد. این آلاینده می تواند مجاری تنفسی را به شدت تجریک کند. غلظت بالای این گاز مشکلات تنفسی محسوسی را به وجود می آورد و باعث کاهش ظرفیت شش ها می شوذ. طبق بررسی های asthma UK افراد مبتلا به آسم در مجاورت گاز ازون باید دفعات بسیار بیشتری از اسپری استنشاقی خود برای تنفس بهتر استفاده کنند.


گوگرد دی اکسید
گوگرد دی اکسید گازی بی رنگ و با بویی بسیار تند است. این آلاینده با سوزاندن سوخت های حاوی گوگرد، مثل زغال سنگ و بخشی از روغن ها تولید می شود. در واقع وسایل نقلیه، نیروگاه های برق و گرمایش عوامل اصلی تولید این آلاینده هستند. این آلاینده می تواند در مسافت های طولانی جا به جا شده و به تولید ازن هم کمک کند. دی اکسید گوگرد می تواند مخاط بینی، گلو و ریه های شما را تحریک کند. همچنین این آلاینده می تواند باعث ایجاد سرفه های متعدد و گرفتگی قفسه سینه شود و همچنین باریک شدن جریان هوا به ریه ها را با افت شدید همراه کند. طبیعتا گروه های حساس تر مثل افراد مبتلا به آسم، کودکان و سالمندان در برابر این آلاینده هم حساسیت بیشتر نشان می دهند.